Największe osiągnięcia polskiej szermierki sportowej

Oficjalnie Polacy uczestniczą w letnich igrzyskach olimpijskich od roku 1924, choć już wcześniej pojawiali się w ekipach państw zaborczych. W tym okresie Polskę reprezentowało w 25 dyscyplinach olimpijskich 1914 sportowców, z czego 1534 mężczyzn i 375 kobiet.

Pierwszy medal olimpijski dla Polski wywalczyła w roku 1924 czwórka kolarzy torowych w składzie: Franciszek Szymczyk, Jan Łazarski, Józef Lange i Tomasz Stankiewicz - był to medal srebrny. Pierwszy złoty medal olimpijski zdobyła dyskobolka Halina Konopacka w 1928.

Szermierka polska na przestrzeni dziesięcioleci była dyscypliną sportu mającego ogromny wkład w pozycję polskiego sportu na arenie międzynarodowej.

Nie sposób wymienić wszystkich medali zdobywanych przez szermierzy. Było ich bardzo wiele. Polacy zdobywali, bowiem medale na wszystkich najważniejszych zawodach świata we wszystkich broniach i we wszystkich kategoriach wiekowych.

Skoncentrujmy się więc tylko na tych o znaczeniu historycznym. Poniżej przedstawiamy pierwszych zdobywców medali olimpijskich i mistrzostw świata seniorów w poszczególnych konkurencjach.

Rok 1928 - Pierwszy medal Olimpijski – Medal brązowy

Szabla mężczyzn – drużynowo, Amsterdam

Zawodnicy: Tadeusz Friedrich, Kazimierz Laskowski, Aleksander Małecki, Adam Papée, Władysław Segda i Jerzy Zabielski

Trener: Bela Szombathely

Rok 1957 - Pierwszy indywidualny Złoty medal Mistrzostw Świata 

Szabla mężczyzn, Paryż

Zawodnik: Jerzy Pawłowski

Trener: Janos Kevey

Rok 1959 - Pierwszy drużynowy Złoty medal Mistrzostw Świata

Szabla mężczyzn, Budapeszt

Zawodnicy: Jerzy Pawłowski, Wojciech Zabłocki, Andrzej Piątkowski, Emil Ochyra, Ryszard Zub, Włodzimierz Wójcicki

Trener: Aleksander Wójcicki

Rok 1961 - Pierwszy indywidualny Złoty medal Mistrzostw Świata

Floret mężczyzn, Turyn

Zawodnik: Ryszard Parulski

Trenerzy: Władysław Dobrowolski, Władysław Kurpiewski

Rok 1963 - Pierwszy drużynowy Złoty medal Mistrzostw Świat

Szpada mężczyzn, Gdańsk

Zawodnicy: Bogdan Gonsior, Bogdan Andrzejewski, Henryk Nielaba, Ryszard Parulski i Jerzy Strzałka

Trener: Andrzej Przeździecki

Rok 1964 - Pierwszy indywidualny Złoty medal Olimpijski

Floret mężczyzn, Tokio

Zawodnik: Egon Franke

Trener: Zbigniew Czajkowski

Rok 1968 - Pierwszy indywidualny Złoty medal Olimpijski

Szabla mężczyzn, Meksyk

Zawodnik: Jerzy Pawłowski

Trener: Janos Kevey

Rok 1969 - Pierwszy indywidualny Złoty medal Mistrzostw Świata

Szpada mężczyzn, Hawana

Zawodnik: Bohdan Andrzejewski

Trener: Zygmunt Fokt

Rok 1972 - Pierwszy drużynowy Złoty medal Olimpijski

Floret mężczyzn, Monachium

Zawodnik: Marek Dąbrowski, Arkadiusz Godel, Jerzy Kaczmarek, Lech Koziejowski, Witold Woyda

Trener: Zbigniew Skrudlik

Rok 1978 - Pierwszy drużynowy Złoty medal Mistrzostw Świata

Floret mężczyzn, Hamburg

Zawodnik: Arkadiusz Godel, Adam Robak, Leszek Martewicz, Marian Sypniewski, Bogusław Zych

Trenerzy: Marek Poznański, Jerzy Wężowski

Rok 1995 - Pierwszy indywidualny Złoty medal Mistrzostw Świata

Szpada kobiet, Haga

Zawodnik: Joanna Jakimiuk

Trener: Adam Medyński

Rok 2003 - Pierwszy drużynowy Złoty medal Mistrzostw Świata

Floret kobiet, Hawana

Zawodnicy: Sylwia Gruchała, Anna Rybicka, Magdalena Mroczkiewicz, Małgorzata Wojtkowiak

Trener: Tadeusz Pagiński

Najwszechstronniejszy szermierz polski

Zdobywca medali we wszystkich trzech konkurencjach szermierczych

Zawodnik: Ryszard Parulski

Trenerzy: Władysław Kurpiewski, Władysław Dobrowolski

  • trzykrotny olimpijczyk (Rzym 1960, Tokio 1964, Meksyk 1968)
  • 2-krotny medalista olimpijski (Rzym 1960, Tokio 1964, Meksyk 1968)
    Srebrny we florecie drużynowym (Tokio 1964)
    Srebrny we florecie drużynowym (Tokio 1964)
  • 10-krotny medalista mistrzostw świata
    2-krotnie złoty we florecie indywidualnym (1961) i w szpadzie drużynowej (1963)
    3-krotnie srebrny we florecie indywidualnym (1963) i we florecie drużynowym (1963 i 1969)
    5-krotnie brązowy we florecie indywidualnym (1969) oraz we florecie drużynowym (1961, 1962, 1966 i 1967)
  • Mistrz świata juniorów w szabli (1959)
  • Najlepszy sportowiec Polski - Plebiscyt "Przeglądu Sportowego" (1963)

Szablista Wszechczasów

Zawodnik: Jerzy Pawłowski

Trener: Janos Kevey

  • 6-krotny olimpijczyk
    Helsinki 1952, Melbourne 1956, Rzym 1960, Tokio 1964, Meksyk 1968 i Monachium 1972
  • 5-krotny medalista olimpijski
    złoty w szabli indywidualnej (Meksyk 1968)
    3-krotnie srebrny w szabli indywidualnej (Tokio 1964) i w szabli drużynowej (Melbourne 1956 i Rzym 1960)
    Brązowy w szabli drużynowej (Tokio 1964)
  • 18-krotny medalista mistrzostw świata
    7-krotnie złoty w szabli indywidualnej (1957, 1959, 1965) i w szabli drużynowej (1959, 1961-1963)
    6-krotnie srebrny (w szabli indywidualnej (1962, 1963, 1967 i 1971) oraz w szabli drużynowej (1954 i 1969)
    4-krotnie brązowy w szabli indywidualnej (1959) i w szabli drużynowej (1953, 1957, 1958 i 1970)
  • Zdobywca tytułu najlepszego szablisty wszechczasów w klasyfikacji FIE oraz drugiego miejsca w klasyfikacji światowej wszystkich broni
  • Najlepszy sportowiec Polski - Plebiscyt "Przeglądu Sportowego" (1957 i 1968)

Pierwszy podwójny złoty medalista olimpijski

Floret mężczyzn indywidualnie i drużynowo, Monachium – 1972

Zawodnik: Witold Woyda

Trenerzy: Władysław Dobrowolski, Władysław Kurpiewski

  • 4-krotny olimpijczyk
    Rzym 1960, Tokio 1964, Meksyk 1968 i Monachium 1972
  • 4-krotny medalista olimpijski
    2-krotnie złoty indywidualnie i drużynowo (Monachium 1972)
    Srebrny drużynowo (Tokio 1964)
    Brązowy drużynowo w Meksyku 1968)
  • 10-krotny medalista mistrzostw świata
    5-krotnie srebrny indywidualnie (1962) oraz drużynowo (1963, 1965, 1969, 1971)
    5-krotnie brązowy drużynowo (1961, 1962, 1966, 1967 i 1973)
  • Najlepszy sportowiec Polski - Plebiscyt "Przeglądu Sportowego" (1972)